بیوگرافی هومن سیدی و ورود اون به عرصه بازیگری

هومن سیدی متولد 8 آذر 1359 در رشت، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و بازیگر سینما و تئاتر و تلویزیون ایرانی است. هومن سیدی فرزند دوم خانواده است. او 2 برادر (حامد و هامون) و یک خواهر (هیلدا) دارد. مادرش بازنشسته نیروی دریایی است و پدرش بازنشسته کارمند بانک کشاورزی است. هومن سیدی پس از پایان دبیرستان و دریافت دیپلم گرافیک کار خود را با حضور در کلاس‌های انجمن سینمای جوان رشت و ساخت چند فیلم کوتاه آغاز کرد. سپس به تهران آمد و در کلاس‌های بازیگری کارنامه به مدیریت پرویز پرستویی شرکت کرد. هومن سیدی نخستین فعالیت حرفه‌ای اش را با حضور در فیلم سینمایی “یک تکه نان” کمال تبریزی تجربه کرد و سپس نقش کوتاهی را در “چهارشنبه‌سوری” اصغر فرهادی ایفا کرد. سیدی پس از بازی در پا در بهشت از بهرام توکلی کاندیدای جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشن خانه سینما شد. هومن سیدی در زمینه تئاتر در همسایه آقا و مشروطه بانو دو اثرحسین کیانی به ایفای نقش پرداخت. از کارهای او در تلویزیون می‌توان به سریال‌های راه بی پایان همایون اسعدیان و تا ثریا ساخته سیروس مقدم و تله فیلم‌های سایاب و اگر باران ببارد روح‌الله حجازی اشاره کرد. در کارنامه هنری او فیلم‌های دیگری مثل شب بیرون، خط ویژه مصطفی کیایی، نیمرخ‌ها ساخته ایرج کریمی، در مدت معلوم، پل خواب، مادری و مصادره به چشم می‌خورد. علاوه بر دریافت جایزه بازیگری از انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران، در سی و سومین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در بخش سودای سیمرغ به هومن سیدی برای فیلم من دیه گو مارادونا هستم تعلق گرفت.

هومن سیدی پس از ساخت چند فیلم کوتاه (از جمله 35 متری سطح آب و دندان آبی که به خاطر آنها جوایز متعددی از جشنواره فیلم کوتاه تهران کسب کرد) اولین فیلم بلند خود را در سال 1389 با نام آفریقا کارگردانی کرد. این فیلم در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر (بخش آثار ویدئویی) جایزه بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش اول زن (آزاده صمدی) را از آن خود کرد. سیدی به غیر از کارگردانی، به عنوان نویسنده و تدوینگر نیز در این اثر حضور داشت. شهاب حسینی یکی از بازیگران این فیلم است که تنها ده کلمه دیالوگ می‌گوید و کم دیالوگ‌ترین نقش اصلی عمرش را بازی می‌کند. منتقدان سینمای ایران آفریقا را در زمرهٔ آثار سینمای نئو نوآر ایران برشمرده‌اند. همچنین برخی هومن سیدی را ادامه دهنده سبک اصغر فرهادی می‌دانند (البته با دکوپاژ و قاب‌بندی‌های متفاوت و غیرکلاسیک) او هم چنین نویسنده و کارگردان تئاتر روایت ناتمام یک فصل معلق بوده‌است. از دیگر فعالیت‌های هومن سیدی آموزش هنرجویان بازیگری در آموزشگاهش است. او در فیلم‌هایش بازیگران جدیدی مثل امیر جدیدی و یسنا میرطهماسب را به سینمای ایران معرفی کرد. فیلم‌های هومن سیدی در مقام کارگردان عبارتند از آفریقا، سیزده، اعترافات ذهن خطرناک من، خشم و هیاهو و مغزهای کوچک زنگ زده. وی بعد از موفقیتهای داخلی و بین الملی، دکترای افتخاری کارگردانی از شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی دریافت کرد.

ساخته‌های هومن سیدی جوایز متعددی از جشنواره‌های فجر و ورشوی لهستان و جشنواره فیلم پوسان کره جنوبی و شانگهای چین و جشنواره فیلم شهر دریافت کرده‌اند. هومن سیدی و آزاده صمدی در سال 1385 بازیگرای نقش اول سریال دیدنی و عاشقانه راه بی پایان بودند و در همان زمان ها یعنی سال 1385 هومن سیدی با خانم آزاده صمدی ازدواج کرد ولی متاسفانه در سال 1392 این دو بازیگر دوست داشتنی از هم جدا شدند. هومن سیدی بعد از آزاده صمدی به دور از هرگونه هیاهو ازدواج کرده و صاحب دختری به نام نیل شده است. هومن سیدی، در یادداشتی نسبت به سوال‌های پیرامون زندگی خصوصی‌اش در اینستاگرامش نوشت: دوستان عزیزم گاهی به دلیل علاقه و لطف شما شاهد این هستم که جزئیاتی از زندگی خصوصی‌ام تبدیل به موضوع ذهنی عده ای از دوستان شده. بی شک زندگی من هم مثل هر کدوم از شماها تشکیل شده از دوایر شخصی و خصوصی که ترجیح می‌دم در حجاب عرف‌های رایج فرهنگی باقی بمونه اما از اونجایی که احترام زیادی براتون قائلم و پیگیری های شما رو توجه دوستانه تحلیل و تعریف می‌کنم، باید به اطلاعتون برسونم که زندگی مشترک‌ام با سرکار خانم آزاده صمدی به اتمام رسیده. امیدوارم با این توضیح که با بهترین نیت های قلبی برای شما عزیزان همراه بوده و هدف از اون پاسخ به شبهات ذهنی بعضی از دوستان است، باب گفتگو، اظهار نظر، اعلام تاسف، گمانه زنی و باقی واکنش‌ها بکلی بسته و موضوع به کلی مختومه گردد. برای همه شما آرزوی حرکت در مسیر خوشبختی رو دارم. "ارادتمند هومن سیدی" بعد از مدتی هومن سیدی پستی منتشر کرد که در آن خبر از ازدواج دوم و بچه دار شدنشان داد : دوستان عزیز و محترم همیشه تلاش کردم به شما مردم نازنین احترام بگذارم و چیزی غیر از احترام از شما دریافت نکردم. همیشه تلاش کردم وارد حاشیه نشم اما ظاهرا این شغل بدون حاشیه بی معنیه. میخواستم توضیح ندم چرا که فکر میکردم زندگی خصوصی بنده برای کسی جذاب نیست. دو ‌مطلب بود که فکر کردم باید درباره اش حرف بزنم تا سوال های بی شمار شما رفقا پایان بگیره. یک:از همه شما فن پیج ها که تو‌این مدت تلاش کردید تا من رو حمایت کنید صمیمانه ممنونم و دستتون رو‌میبوسم اما حقیقتا از دنبال کردن خودم هیچ لذتی نمیبرم و احساس بدی نسبت به خودم و پیرامونم پیدا کردم. من یه بازیگر بسیار ساده ام که برای رشدش تلاش میکنه و مثل همه شما زندگی شخصی خودش رو داره. پس من راضی به هیچ گونه وقت گذاشتنی از طرف کسی نیستم و ازتون تمنا دارم،خودِ با ارزشتون رو صرف زندگی و آینده پُر اهمیتتون بکنید. دوم:وقتی با خانواده سه نفر کوچکم و دوستان صمیمی،برای گذروندن ساعتی به کافه ای رفتیم حامد بهداد عزیز عکسی رو از من و دختر نازنینم منتشر کرد که هیاهوی به پا شد. حقیقتا نمیدونستم که باید لحظه به لحظه زندگیم رو به همه توضیح بدم،همانطور که شما نمیدید. به هر حال روایت بنده از زندگی خصوصیم رو‌فقط به دلیل احترام به مخاطب تلقی میکنم و توضیح خواهم داد. مدتی است خانواده کوچکی رو‌تشکیل دادم و کمتر از یک سال که خدا به من و‌همسر نازنینم فرزندی هدیه کرده. باشد که تمام کودکان این سرزمین از دعای خیر مردمان سربلند بمانند. هومن سیدی درباره توقیف فیلمها می گوید: احساس می‌کنم چند سال است درباره توقیف فیلم‌ها حرف زدیم و اگر قرار بر این بود که اتفاقی بیفتد، می‌افتاد. احساس می‌کنم تبدیل به یک آدم غرغرو شده‌ام. خسته‌ام. انگار باید به خودمان بگوییم همینی که هست! اگر می‌توانی کار انجام بده.» او می گوید : «دلش می‌خواهد به چیزی که دارد راضی باشد»، : « شاید خسته شده‌ام. شاید پیر شده‌ام. شاید سنم رفته است بالا. شاید به دلیل اتفاقات خیلی بزرگی که در زندگی‌ام افتاده، تجربه‌های عجیبی را از سر گذراندم. من و فیلمسازهای امثال من همه این حس و حال را داریم.